Բաքվում կայացող կլիմայի փոփոխություններին նվիրված խորհրդաժողովի մասնակիցներին ուղղված ուղերձում Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևը հայտարարել է, որ, միջազգային հումանիտար իրավունքից բխող իր պարտավորությունները խախտելով, Հայաստանը հրաժարվում է տեղեկություններ հայտնել ղարաբաղյան առաջին պատերազմում անհետ կորած անձանց ճակատագրի, զանգվածային թաղումների ճիշտ տեղադրության մասին, ուստի այդ հանցագործությունների համար պետք է ներողություն խնդրի։

Գիտենք՝ Ալիևը անկեղծ թշնամի է: Ասում է այն, ինչ ուզում է, պահանջում է այն, ինչ մտքով անցնում է:

Շարունակելով մեր հնարավոր ապագայի մասին խորհրդածությունները, չնայած այս հարցի հետ կապված մեծ ու լուրջ անորոշություններին, անխուսափելիորեն հանգում ենք այն մտքին, որ ամենավերին մակարդակում, շատ բաներով, այն պայմանավորված է լինելու միաբևեռ աշխարհից բազմաբևեռին անցնելու պրոցեսի և նոր կառուցվող, առնվազն երկբևեռ, աշխարհի հիմնարար բնույթի առանձնահատկություններով։

Վերջում չի հիշվելու, թե այս օրերին, հինգ կամ քսան տարի առաջ ով ինչ ասաց, որքան ճիշտ էր և արդյոք իրավունք ունե՞ր մեղադրելու մյուսներին:

Ոչխարը մի դեզ խոտի համար գործարքի մեջ է մտել գորշ գայլերի հետ և քայլ առ քայլ կատարում է նրանց բոլոր պահանջները։

Անկեղծ ասած՝ այսքան շքեղ կազմ ունեցող գիրք վաղուց չէի տեսել, ու լավն այն է, որ բովանդակությունը նույնքան լավն է։ Եթե ցանկանում եք լիքը նոր բան իմանալ մեր բուն ինքնության «Սահմանադրությունը» կազմող գաղափարների մասին, ապա հաստատ արժի այս գիրքը կարդալ։

Միքայել սրբազանն ունի իր տեսակետները, քննադատությունները, որոնք հայտնել է և նախկին, և ներկա իշխանությունների օրոք։

Գլխավոր ճիվաղն իր բոլոր չարագործությունները, հանցագործությունները, ոճրագործությունները մեն-մենակ կամ միայն իր ոհմակի հետ չի կատարում, այլ նախրի ձեռքով, մասնակցությամբ կամ լուռ համաձայնությամբ։

Զարմանալի է ինձ համար, որ շատերը մեծ թեթևությամբ ու ինքնավստահ աջ ու ձախ խոսում են նոյեմբերի 9-ի փաստաթղթից՝ ինչ անել դրա հետ, ինչ այլընտրանքներ կան կամ չկան: Իրար մեղադրում եմ, քրքջում, հեգնում, ուրախանում:

Ոչ անվերջանալի ողբին, ոչ ուշացած հանճարեղ լուծումներին, ոչ էլ «բա ես ասում էի, չէ՞» ասողների բանակին միանալու ցանկություն բոլորովին չկա, քանի որ այս ամենը, առկա բազմակողմանի անկապության պայմաններում, անխուսափելի էր և դեռևս է՛։